Unutulan Bir Hazine: Abdullah Can ve Yılmaz Güney’in Arşivi
Abdullah Can ve Yılmaz Güney’in Arşivi
HÜSEYİN YETİŞ
yetis.huseyin@gmail.com - 0 (545) 3649543
Unutulan Bir Hazine: Abdullah Can ve Yılmaz Güney’in Arşivi
Adana’nın sıcağında, bir evin köşesinde tozlu kutuların içinde koca bir tarih yatıyor.
Yılmaz Güney’in filmleri, afişleri, belgeleri… Bir insanın ömrünü vererek koruduğu miras. O insanın adı: Abdullah Can.
On bir yaşından beri topluyor. Kimi sokaktan, kimi sahaflardan, kimi çöpten… Bugün devletin arşivlerinde bile bulunmayan 100’den fazla Yılmaz Güney filmi onun elinde. Bu ülkenin sinema tarihine ışık tutacak bir hazine.
Ama soruyorum:
Nerede Kültür ve Turizm Bakanlığı?
Nerede Altın Koza Film Festivali’ni “Adana’nın gururu” diye lanse edenler?
Nerede Adana Büyükşehir Belediyesi, İl Kültür Müdürlüğü, sanat kurumları, üniversiteler?
Hazine gözümüzün önünde eriyor, yok oluyor.
Abdullah Can sağlık sorunlarıyla boğuşuyor, maddi sıkıntılarla ayakta kalmaya çalışıyor. Onun için değil sadece, Yılmaz Güney’in mirası için bile bir el uzatan yok!
Herkes festival kürsüsünde Yılmaz Güney’in adını anmayı biliyor. Onun fotoğrafını afişlere koyup prim yapmayı biliyor. Ama iş gerçek sahiplenmeye gelince, ortada kimse yok.
Bugün sesleniyorum:
Eğer bu şehri yönetenler, bu ülkenin kültürüne sahip çıktığını iddia edenler, bu arşive el uzatmazsa; yarın o kutular çürüyüp çöpe atıldığında kimsenin gözyaşı samimi olmayacak.
Yılmaz Güney’in “Umut”u, sadece beyaz perdede değil, bu arşivin raflarında da yaşıyor. O umudu korumak hepimizin görevi.
Ya şimdi sahip çıkacağız…
Ya da bir daha hiç kimsenin yüzüne bakamayacağız.
