Dağılan Bir Ailenin Hikâyesi ve Helallik

Dağılan Bir Ailenin Hikâyesi ve Helallik

Bir zamanlar aynı sofrada ekmeği bölüşen bir aileydik biz…
Aynı çatıdan çıkan sesler, aynı evin duvarlarına yaslanan umutlarımız vardı.
Annemin tandırdan yükselen ekmek kokusunda, babamın yüzündeki yorgunluğun arasında büyüdük.
Kardeşler bir arada, gülüşler bir arada, acılar bile beraberdi.

Ama hayat…
Bazen sessizce gelir, insanı hiç beklemediği yerinden koparır.
Önce yollar ayrıldı, sonra kalpler…
Kimimiz gurbetin soğuk ellerine teslim oldu, kimimiz memlekette kaldı ama gönlünü yitirdi.

Zamanla anladık ki uzaklık sadece kilometre değil, bazen konuşamadığın söz, sarılamadığın omuzdur.
Birbirimize yabancı olmadık belki ama tanıdık da kalamadık.
Her birimiz kendi derdine gömüldükçe, aile dediğimiz o büyük ağaç dallarını birer birer kaybetti.

Düğünlerde bir araya gelemedik, cenazelerde bile eksik kaldık.
Birimizin sevincine diğerimizin gölgesi düşmedi;
birimizin acısına diğerimiz el olamadı.
Gurbet bizi paramparça etti, memleket de birleştiremedi.

Ve gün geldi, aile fotoğrafına baktığımızda fark ettik:
Biz hâlâ birbirimizdik,
ama artık bir bütün değildik.
Kimimiz kırıldı, kimimiz uzaklaştı, kimimiz sustu, kimimiz dönmek istedi ama yolunu kaybetti.

İçimizde hep aynı soru…
“Nerede kopmuştuk?”
Belki bir kelimede,
belki bir sessizlikte,
belki de hayata tutunmak için verdiğimiz savaşta…

Ama yine de umut bitmez.
Bir aile ne kadar dağılırsa dağılsın, bir yerlerde hâlâ bir kök kalır.
Bir gün biri geri döner, biri arar, biri kapıyı çalar…
Çünkü kan bağı değil, hatıraların bağı kopmaz aslında.

---

Helallik ve Veda

Bugün artık biliyorum ki yolum sizden ayrılıyor.
Hastalığım beni sizden yavaş yavaş uzaklaştırırken, içimde kalan tek şey kırgınlık değil, sadece helallik isteği.
Belki birbirimize doyamadık, belki konuşamadık, belki sarılamadık…
Ama ben herkese hakkımı helal ettim.
Sizler de bana helal edin.

Bu hayatta arkamda bırakacağım en kıymetli hazinem belli:
Oğlum, gelinim ve iki güzel torunum.
Onlardan başka kimsem yok, onlara minnetim sonsuz.
Onların yüzü gülsün yeter.
Varsın dünya bana dar olsun, yeter ki onlar sağlıkla, huzurla yaşasın.

Benim için dualarınızı eksik etmeyin…
Varsa bir hakkım, hepinize helal olsun.