Yıllar Sonra Aynı Çatı Altında… Bir Sahne, Birlik ve Büyük Bir Emek
Okul, zamanın en güzel hatıralarını biriktirdiğimiz sessiz bir tanıktır. Mazide kalan her anı, kalbimizde iz bırakır, gözümüzde bir tebessüm olur.
VASFİ AŞÇI
vasfiasci-@hotmail.com -
Yıllar Sonra Aynı Çatı Altında… Bir Sahne, Birlik ve Büyük Bir Emek
Bazı anlar vardır, insanı çocukluğuna götürür. Bazı görüntüler de vardır ki sadece izlenmez, yaşanır, hissedilir. İşte ben de öyle bir anın içindeydim: Yıllar önce mezun olduğum Eşme Ortaokulu’nda, yeniden aynı havayı solumak, aynı duvarlara bakmak ve orada sergilenen müthiş bir tiyatro çalışmasına şahit olmak, tarifsiz duygular yaşattı bana.
Okula adımımı attığımda, karşılaştığım enerji bambaşkaydı. Öğretmenlerin birbirine olan saygısı, okul idaresinin her ayrıntıya olan hâkimiyeti, velilerin içten katılımı ve öğrencilerin gözlerindeki heyecan; bu tablo, bir eğitim kurumundan çok daha fazlasını yansıtıyordu.
İngilizce öğretmeni Buket Cengiz Uğuz’un liderliğinde 7A sınıfı öğrencilerinin sahnelediği “Alice Harikalar Diyarında” tiyatro oyunu, bana yalnızca bir sahne etkinliği değil, bir sevgi ve emek şöleni olarak göründü. Buket öğretmen, sınıfına sadece bilgi değil, umut da taşımış. Bir metni sahneye taşımak kolay değildir; ama bu oyunda her öğrencinin rolüne olan hakimiyeti, sahnedeki özgüveni ardında ne kadar titiz ve yürekten bir çalışma olduğunu net şekilde ortaya koyuyordu.
Bu büyük emek yalnızca sahne önünde değil, arka planda da hissediliyordu. Gülşah öğretmenin dekor ve kostüm çalışmalarına olan katkısı, detaylara verdiği önem ve öğrencilerle kurduğu sıcak ilişki, bu işin bir ekip ruhuyla yürütüldüğünü gösteriyordu. Gerçekten de orada sadece iki öğretmenin çabası değil, bir okulun ortak aklı, ortak vicdanı vardı. Okul müdürü Orhan Kaya’nın “Sıfır atık sanata dönüştü” sözleriyle vurguladığı gibi, geri dönüştürülen malzemelerle hazırlanan sahne dekorları hem çevre bilinci hem de yaratıcılığın sembolü oldu.
En çok etkilendiğim noktalardan biri de öğretmenler arasındaki o güçlü dayanışmaydı. Hiçbir başarı bireysel değildir. Burada gördüğüm tablo, bir okulun nasıl bir yuvaya dönüşebileceğinin ispatıydı. Veliler ellerini taşın altına koymuştu, okul aile birliği etkinliğin her adımında özveriyle çalışmıştı. Hiçbir şey zoraki değil; içten, gönülden gelerek yapılmıştı.
Ve ben… Bir zamanlar sıralarında oturduğum bu okulda, bugün bir izleyici olarak yer almak, gururla karışık bir özlem yaşattı bana. Bu etkinlik, geçmişimle bugünüm arasında köprü oldu. Eğitimde sanatın, sevginin ve gönüllülüğün ne denli önemli olduğunu yeniden hatırlattı.
Eşme Ortaokulu bugün yalnızca bir oyun sahnelemedi. Bugün burada bir ruh gösterildi. Öğrencilere yalnızca İngilizce değil, öz güven, takım çalışması ve hayal gücü de öğretildi. Buket ve Gülşah öğretmenlerin emekleri, sadece bugüne değil, çocukların geleceğine de dokundu.
İyi ki geldim. İyi ki bu anı yaşadım. Ve iyi ki bu okulun bir parçasıydım. Bugün bir kez daha anladım ki; gönülden çalışan öğretmenlerin, destek veren ailelerin ve kenetlenmiş bir okul camiasının olduğu yerde başarı kaçınılmazdır.
Vasfi Aşçı
#vasfiasci #vasfiasci #vasfiasci_photography #photo #video #camera #Kocaeli #İzmit #teamtürkiye #karate #tkf #ekf #wkfkarate #karateturk #referee #instagram #turkey #karatetürk #karatedo #karatekumite #türkiyekaratefederasyonu #karateboy #karatelife #karateglobal #kumitetraining #kumite #mawashi #kumitelife #karate2025
